अध्यक्ष बिपना प्रकरणमा विवादास्पद जोनल गोवरनर लेक्चरर सुमन श्रेष्ठको असंवैधानिक कदमको कारणले नेपाल युथ भलुन्टरी क्लबको गठबन्धन कमिटी गिरेपछि लक्ष्मण सुबेदी जोनल गोवरनर भए । यसको कारण नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब, काठमाण्डौको समितिको सभापति पद लामो समय रिक्त रहृयो । यस पदको रिक्तताले. सामाजिक कर्यक्रमको कार्यतालिका पटकपटक सरेको मात्र होइन कर्यक्रम गराईमा समेत ढिलाइ भएको त छादैछ । अझै ढिलाइ हुने सम्भावना बढेको छ । झेली खेलमा लिप्त सामाजिक संगठनका लागि कर्यक्रम गराई प्रक्रिया प्राथमिकताको क्षेत्रभित्र परेको छैन भन्ने यसले प्रस्टीकरण गर्दछ । सदस्यले तिरेको करबाट तलबभत्ता खाइरहेको सामाजिकजीवीहरु देश र युवाप्रति जवाफदेयी र उत्तरदायी नबनिरहेको मात्र होइन सामान्य जिम्मेवारी बोधसमेत छैन । यसैबीच काठमाण्डौ समितिको सभापतिको निर्वाचन हुने चर्चा चलेको छ ।
यसै चर्चाबीच नेपाल युथ भलुन्टरी क्लबले उक्त समितिको सभापतिमा आफ्नो पूर्व बाग्लुंग इन्चार्ज गौतमलाई उम्मेदवार बनाउने निर्णय गरेको सार्वजनिक गरेको छ । यो निर्णय सार्वजनिक भएलगत्तै अंचल सदस्य र नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब, काठमाण्डौई गलहत्याउने प्रपञ्च रच्ने अरू सदस्यले गौतम विरुद्ध मोर्चाबन्दी गर्ने निर्णय नै सार्वजनिक गरे । मिडियामा समाचार आयो गौतमलालाई काठमाण्डौ समितिको सभापति नदिने । मानौं कि राजेन्द्र यसको सभापति बने नयाँ कुरा यहाा लागू गर्छन्जस्तो ।
पहिलो विषय हो - बिपना कमिटीबाट बाहिरिएपछि सदस्यहरुबीच बढेको तिक्तता र असहमति झनै बढेर जाने निश्चित भएको छ । अहिलेको सबैभन्दा महत्वपूर्ण र अत्यावश्यक कार्य समाजको संस्थागत विकास हो । यसका लागि पहिलो कार्य तोकिएको समयमा नयाा कमिटी गठन गर्ने हो । नयाँ निर्वाचन नभएसम्म क्लबमा सहमति र सहकार्य जारी राख्नुपर्ने आवश्यकता थियो । तर, यसको उल्लंघन गर्ने कार्य केही अंचल सदस्यले प्रतिपक्षमा बस्ने निर्णय गरेर सुरु गरे । र, क्लब निरन्तर असमति र असहयोगको पर्याय बन्यो । पछि त बिपना नेतृत्वको कमिटी नै गिरायो। यसरी बढेको सामाजिक असमझदारी र सहकार्य अब एकअर्कोलाई निषेधको अवस्थामा पुगेको छ, राजेन्द्र विरुद्धको मोर्चाबन्दी । यसले स्पष्ट सन्देश दिन्छ- अब नयाा कमिटी बन्ने सम्भावना न्यून बन्दै गएको छ ।
अहिले नयाा कमिटी बनाउने असल नियत सदस्यहरुमा भए अझै पनि हिजो कमिटी परिवर्तनको दर्मियान क्लबसग बढेको सामाजिक तीक्तता र दूरीलाई कम गर्न हामीलाई यो पद सर्वसम्मतिले छोडिदिनुपर्दथ्यो । यसले हामीमा रहेको आक्रोश र असहमतिलाई मत्थर गर्न सहयोग गर्ने थियो । र, परिणाम यसले हामीलगायत सबै सदस्यहरुलाई नजिक ल्याउने र कमिटी निर्माणमा सहमति जुटाउन सहयोग पुग्ने थियो ।
दोस्रो - हामीहरुको सहमतिबिना परिबर्तनको 'प' पनि सम्भव हुादैन । यस्तो अवस्थाबारे जानकार रहादारहादै हामीलाई निषेध गरेर मेरो बिपक्षी कुरा गर्नु ब्राजिलियनहरुले सामान्य बोलचालमा हुन्न भन्न हो भनेजस्तै हो । अहिले त्यही पन सदस्य गठबन्धनमा देखिएको छ ।
तेस्रो - उनी प्रति यो क्लबका सामाजिक सदस्यहरुले गरेको सबैभन्दा कृतघ्नताको पराकाष्ठा हो । व्यक्तिको योगदानको कदर र अभिनन्दन जीवनकालमै गर्नुपर्छ । जतिसुकै उनीसग विचारधारात्मक रुपमा असहमत भए पनि र जसले जेसुकै भने पनि अहिलेसम्म बिपनाले तय गरेको सामाजिक यात्रा र संस्थागत गर्न खोजेको नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब, काठमाण्डौ खोल्ने व्यक्ति उनी नै हुन । नेपाल युथ भलुन्टरी क्लबको गुल्मीको दिब्रुङ बैठकपछि विकसित घटनाक्रम हो । यो बीचमा नेपाल युथ भलुन्टरी क्लबले आफ्ना सदस्य थामथुम गर्न नारा जे लागए पनि प्रतिस्पर्धात्मक सामाजिक व्यवस्थामा अवतरण गर्ने कार्य उनको देन हो । असहमति रुपमा पहिले भनेजस्तो क्लब अगाडि लानै सकिादैन भन्ने मान्यता नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब नेतृत्व स्थापित गर्ने उनै हुन्, नेतृ बिपना भए पनि । यसको लागि राजेन्द्र व्यक्तिगत रुपमा अनेकौं लाञ्छनाको सिकार भएका छन् । उनी आफ्नै क्लबभित्र सबैभन्दा बढी आक्रमणको सिकार भएका छन् । राजेन्द्रलाई सहानुभूति राख्ने उनको क्लबभित्रभन्दा बाहिर बढी होलान् ।
अहिलको अवस्थाको सामाजिक यात्रा गर्नुपर्छ भनेर वकालत गरेकै नाममा राजेन्द्र क्लबमा कारबाहीका भागीदार भए । व्यक्तिगत रुपमा अनेकन आरोप, गालीगलौजको भागीदार बनाइए र चरम मानसिक यातनाको सिकारमसेत भए । तर, क्लब लागि उनी आˆनो इमानदारीबाट चुकेनन् । क्लबमा बिहारी शैलीकै भए पनि आपसी सम्बन्धको आधार स्थापित हुनैपर्द भन्ने यिनकै मान्यताका कारण नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब यहाासम्म आयो ।
राजेन्द्रले समाज रुपान्तरणका लागि व्यक्तिगत रुपमा ठूलै त्याग गरेका छन् । एक प्रतिभाशाली योजनाकार र त्यस्तै क्षमतावान पनि हुन् उनी । व्यक्तिगत सुखको खोजीमा हिाडेका भए निजी जीवन धेरै उन्नतस्तरमा बिताउन सक्थे । तर, उनी मर्ने डर नराखी हिाडे । व्यक्तिगत रूपमा उनले विगतमा हिाडेको बाटो मेरा लागि कहिल्यै स्वीकार्य थिएन र भएन । तर, उनी त्यो साहसको जहिल्यै प्रशंसक रहे । त्यसकारण उनी मेरो नजरमा सम्मानित सामाजिक युवा नेताको रुपमा रहेका छन् । यस्तो धारणा धेरैको रहेको छ भन्ने मेरो विश्वास पनि छ । त्यस्तै आफू जोनल रेप्रिजेनटेटिभ भएका बेला राजेन्द्रले एक पटक फेरि आˆनो श्रेष्ठता दर्ज गरेका छन् । यसबीच उनले देश र समाज प्रतिको इमानदारी प्रमाणित गरिसकेका छन् । क्लबइस्रतरका सामाजिक क्लबहरुमा समेत बिपना र अन्य नेताभन्दा गौतम आक्रमणको सिकार बन्छन् अक्सर । किनभने, क्लबको योजनाकार तथा गुदी उनी हुन् भन्ने आम बुझाइले उनलाई निस्तेज गर्न उनीमाथि आक्रमण बढी हुने गर्दछ ।
यस्तो अवस्थामा राजेन्द्र गौतम कमिटीको सभापति हुने सबैभन्दा उपयुक्त उम्मेदवार हुन् । नेपाल युथ भलुन्टरी क्लबको डिजाइनर तथा यसको प्रमुख आर्किटेक्चर पनि उनै हुन । यसमा उनको लगानी छ । त्यसकारण समाज संस्थागत गर्न नयाा कमिटी निर्माण गर्ने कार्यमा उनीजतिको योग्य व्यक्ति को हुन सक्ला र ? यदि उनलाई यस पदमा जान रोक्नु भनेको सहमति र सहकार्यलाई निषेध गर्नु त हो नै, अहिलेसम्मको क्लबले तय गरेको सामाजिक यात्रासमेत गलत थियो भन्नु हो । आˆनो बच्चाको माया जन्म दिनेलाई मात्र यहसास हुन्छ र त्यो गौतममा रहेको छ । सबैभन्दा महत्वपूर्ण कुरो क्लबलाई यो प्रक्रिया बाहिर जान नदिन र क्लबको समाजप्रतिको प्रतिबद्धता जााच्ने अवसरका रुपमा पनि गौतमलाई सभापति बनाउनुपर्छ । नेपालीमा उखानै छ - चोरको हातमा तालाचाबी । यदि अरु सदस्यसग विश्वास छ भने!
(प्रस्तुत लेख नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब, बाग्लुंगको मासिक पत्रिकामा समेत प्रकाशित भएको हो)
- सिम्रिका श्रेष्ठ
(जिल्ला रेप्रिजेनटेटिभ, नेपाल युथ भलुन्टरी क्लब, बाग्लुंग)